
Tegenwoordig wordt de term “burn-out” te pas en te onpas gebruikt. Soms is het eerste commentaar dat ik krijg in een workshop rond burn-out preventie, “oh, dat is komedie“. Ik vind dat een spijtige zaak want er is heel wat leed op de werkvloer ook al ontken ik niet een vorm van “ongepaste besmetting“. Inderdaad lijdt een medewerker niet aan dit syndroom na een maand hard werken of omdat er veel mensen de laatste tijd griep hebben gehad en de medewerker zich extra heeft moeten inzetten…Neen, deze toestand van chronische stress waarbij het hormoon cortisol een ravage aanricht in je hoofd en lijf komt heel sluipend en op lange termijn tot stand.
De vader van de burn-out, de psycholoog die als eerste deze term en dit syndroom heeft beschreven is Herbert J. Freudenberger psychiater en psycho-analyst geboren in 1926 in Duistland en als 15-jarige gevlucht naar de Verenigde Staten. In 1970 werkte hij als vrijwilliger in een “free clinic” in New York waar drugsverslaafden hulp kregen. Dat gebeurde zo elke avond tot 23u en daarna had hij dan vaak nog staff vergaderingen vaak tot 2u ’s ochtends. Hij verklaarde “hoe meer vermoeid ik werd, hoe actiever ik werd” Daarbuiten was er zijn job in het ziekenhuis dagelijks van 8u tot 18u.

Wanneer men hem zei: je werkt teveel, antwoordde hij pertinent ” och ja maar velen hebben nog mijn hulp nodig, ik moest nog meer kunnen doen…”Op verloop van tijd werd hij steeds magerder en tegelijkertijd cynischer, hij betrapte zich erop dat hij niet meer goed reageerde op vragen van patiënten. Op een dag moest hij op een vliegreis vertrekken met zijn familie. Hij was ’s nachts om 2 uur thuisgekomen en kon de dag van hun vertrek zijn bed niet uit . Het vliegtuig vertrok zonder hen en hij sliep drie dagen lang. Bij zijn ontwaken nam hij zijn bandopnemer en is beginnen te dicteren en te vertellen wat er met hem gebeurde. Hij deed een complete zelfanalyse. Zo begreep hij zijn gedragsveranderingen, door zijn zwakke stem te horen, begreep hij zijn uitputting, daarna ook zijn angsten, zijn depressieve momenten en zijn arrogantie. Wanneer hij praatte over zijn familie voelde hij zich schuldig. Freudenberger kwam tot :
de 12 stappen van een burn-out die tot vandaag een handige sleutel van interpretatie zijn.
Opgelet deze twaalf punten hoeven niet in deze volgorde voor te komen.
1.Ambitie, zichzelf bewijzen:
Obsessief jezelf willen bewijzen, veel te geven hebben op het werk. Dit komt voor bij de beste werknemers. Zij die graag verantwoordelijkheid nemen, willen groeien, veel enthousiasme aan de dag leggen, graag erkend worden en naar excellentie streven.
2. Harder werken:
De professionele knop gaat zelden op “off”. Later werken, thuis verder werken, altijd beschikbaar zijn…
3. Zichzelf verwaarlozen:
Eigen behoeften niet meer erkennen zoals menselijke vitale noden: slaap, een gezond dieet, sociale contacten. De persoon neemt weinig tijd om te recupereren.
4. Verschuiving van conflicten en spanningen:
Problemen worden weggeduwd. De persoon voelt dat er dingen misgaan maar tracht dit zo goed mogelijk te ontlopen. Soms gaat dit gepaard met paniekgevoelens of zich bedreigd voelen.
5. Revisie van waarden:
Werk is alom aanwezig in het leven van de persoon. Andere levensdomeinen en waarden moeten het onderspit delven – gezin-gezondheid-hobbies-sociale contacten- de persoon isoleert zich meer en meer.
6. Ontluikende problemen worden ontkend:
De persoon wordt onverdraagzamer. Anderen worden gezien als lui, vervelend, veeleisend, dom…Sociale interacties op het werk en thuis worden harder, cynisme en agressie nemen toe. Problemen worden vaak in verband gebracht met de werkdruk en het werk. De persoon heeft het moeilijk om naar eigen veranderingen te kijken.
7. Zich terugtrekken:
Het sociale leven wordt klein of onbestaand. Stress wordt gekanaliseerd door middelen misbruik: alcohol, medicijnen, drugs.
8. Gedragsveranderingen:
De omgeving – vrienden, collega’s, familie- stellen de veranderde gedragingen vast en maken zich zorgen.
9. Depersonalisatie:
De eigen noden worden totaal miskend en de waarde van anderen en eigenwaarde worden niet meer gepercipieerd.
10. Innerlijke leegte:
Een innerlijke leegte wordt waargenomen, een hol gevoel dat riskeert opgevuld te worden door emotioneel eten, drank, sex, vaak gaat de persoon overdrijven in acties.
11. Depressie:
apathie, zich machteloos, zich verloren voelen. De toekomst ziet er zwart uit.
12. Burn-out:
Mentaal en fysiek instorten. Dringende medische en psychologische zorgen zijn nodig.
Lijst gebruiken als zelf-diagnose:
Indien je jezelf herkent in zes of meer van de twaalf items, lijd je waarschijnlijk aan een burn-out. Neem het blogartikel mee naar je huisarts en laat je coachen door een deskundige zoals ik, om de weg terug te vinden naar een vitaler en veerkrachtiger leven op professioneel vlak!
Geef een reactie